Heel vroege ervaringen laten een diepe indruk achter. En hebben vaak een grote invloed op je ontwikkeling. Ze bepalen voor een groot deel je veerkracht en de manier waarop je met tegenslag en verlies omgaat. Zeker als de gebeurtenis traumatisch voor je was.
Zo ook bij Tom. Hij was 7 en sliep zó ontzettend slecht. Kon niet in slaap komen en lag uren te woelen. Kwam tig keer zijn bed weer uit. Overdag was hij lichtgeraakt en had regelmatig driftbuien. Geen wonder: hij was oververmoeid. Op school ging het prima en kon hij goed meekomen. Maar eenmaal thuis was er weinig over van dat lieve en grappige kind.
Zijn ouders waren moedeloos. Duidelijk grenzen stellen, rustgevende olie op zijn kussen, homeopathie, massages, een vast bedritueel, boos worden: het was duidelijk dat ze al veel hadden geprobeerd. Het moeizame inslapen speelde eigenlijk al vanaf dat hij een baby was.
Na een gesprek met de ouders bleek dat Tom ook erg angstig was. Hij durfde nieuwe dingen niet goed aan. Door het gat heen zwemmen bij zwemles was onmogelijk: hij begon er niet eens aan. Hoog klimmen deed hij nooit. Stel je voor dat het mis ging.
In onze gesprekken vertelde de moeder dat de bevalling goed was gegaan, maar dat ze direct na de geboorte met spoed naar de operatiekamer was meegenomen. Er was paniek geweest bij iedereen. Pas uren later kwam zij terug. Ze had dit zelf heel heftig gevonden. We bespraken de mogelijkheid dat dit diepe indruk had gemaakt op haar baby. En dat kon ze zich wel voorstellen.
Ze had het heel lastig gevonden om hem te troosten als baby. Hij had heel veel gehuild en dat vloog haar aan. De paniek in de verloskamer voelde ze nog in haar lijf. Ze worstelde met haar eigen energie en haar nieuwe rol als moeder. Deze jongen twijfelde onbewust aan zijn basisveiligheid: wie vangt mij op als ik val? Wie houdt mij vast als het moeilijk wordt? Waar is mama?
Tom leerde met gerichte oefeningen zijn grenzen kennen. Hij voelde dat hij zelf invloed had op wat hij deed en dat hij zo controle had over zijn angst. Dit gaf hem rust. Zijn moeder nam hem mee in zijn geboorteverhaal. Het zorgde voor een nieuwe verbinding tussen beiden. Met behulp van een verzwaringsdeken kon hij makkelijker ontspannen en sliep hij sneller in.
Wil je weten welke emoties en behoeftes achter het gedrag van je kind schuil gaan? Vanuit mijn expertise in rouw, kinderen, zwangerschap en geboortetrauma onderzoek ik samen met jou het gedrag van het kind. Je krijgt inzicht in de behoeftes van je kind en advies hoe je hier mee om gaat.
Er is geen perfecte oplossing die voor elk kind geldt. Alleen focussen op het probleemgedrag brengt de oplossing vaak niet dichterbij. Wil je weten wat het gedrag van jouw kind je vertelt? Neem contact op en we gaan samen op pad!