Kinderen zijn vaak erg gehecht aan hun huisdier. Net zoals wij dat zelf ook zijn. Ze kunnen dan ook heel verdrietig zijn, wanneer het dier doodgaat. En al die tranen, die raken jou ook! En komen bovenop het verdriet dat je wellicht zelf voelt bij het afscheid. Afgelopen week werd ik gebeld door een betrokken moeder. Ze wilde weten waar ze goed aan deed.
Hier de 5 tips die ik haar gaf:
✨ geef het dier een echte begrafenis. Zoek een mooie plek in de natuur of in de tuin. Versier het graf met bloemen, stenen of schelpen. Besteed aandacht aan het doosje waar het dier in ligt: maak het mooi en zacht. Je kind ervaart dan dat verlies en rouw er mogen zijn.
✨verken de dood samen met je kind. Bekijk het dier: voel hoe koud het is en benoem wat je ziet. Leg uit dat het niet meer ademt en dat het hart niet meer klopt. Vertel dat het niet meer kan spelen of eten. Zo leert een kind op een veilige manier wat de dood is en wat daarbij hoort.
✨maak een herinneringsdoos. Laat je kind foto’s uitzoeken die je daarin bewaart. Of stop hier het halsbandje of voerbakje in. Samen met wat mooie tekeningen of brieven aan het dier. Zo laat je zien dat herinneringen gekoesterd mogen worden.
✨ lees met je kind het boek “Dat is heel wat voor een kat” van Judith Viorst & Fleur van der Weel. In dit boek gaat de kat dood en is er veel verdriet. Uiteindelijk maakt het kind een lijst van alle dingen die juist zo leuk waren aan zijn kat. Dit kun je ook samen met jouw kind doen. De positieve herinneringen krijgen dan hun plek. Maak hier tekeningen of brieven over en stop deze in de herinneringsdoos.
✨ volg je kind. Wanneer een kind er niet over wil praten, dwing het dan niet om het er toch over te hebben. Misschien komt het later wel en zijn er nu andere dingen die aandacht vragen. Vaak is het de eerste keer dat een kind van zo dichtbij met de dood in aanraking komt. Afhankelijk van de leeftijd begrijpt je kind wat doodgaan betekent en stelt het andere vragen. Elk kind reageert op zijn eigen wijze.
Soms kan het zo zijn dat door het overlijden van een huisdier oud verdriet opnieuw gevoeld wordt. De reactie op het verliezen van het dier is dan zo heftig, dat het niet meer in verhouding staat. Help je kind door zijn emoties te benoemen en hier samen over te praten of te tekenen. Hou zoveel mogelijk de structuur aan van de gewone dingen. Laat je kind naar school gaan, sporten en op normale tijd naar bed gaan. Leg aan je kind uit dat verdriet voelen veel energie kost. Het is ook belangrijk om op te laden. Net zoals de I-pad of telefoon. En als je even niet aan het gemiste dier denkt, betekent dat niet dat je het vergeten bent.
Heeft jouw kind meer hulp nodig? Of wil je advies over kinderen en rouw? Je bent meer dan welkom!